-
1 denerwować się
vr( niepokoić się) to be nervous; ( złościć się) to be irritatedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > denerwować się
-
2 denerwować denerw·ować
-uję, -ujesz; pf z-1. vt(= działać na nerwy) to irritate, to annoy1) (= być stale niespokojnym) to be nervous2) (= być rozdrażnionym w danej chwili) to be irritated3) (= martwić się) to be anxious -
3 denerwować
(-uję, -ujesz); perf z-; vt* * *ipf.1. (= gniewać) annoy, exasperate.2. (= martwić) make anxious/nervous.ipf.be anxious ( czymś about sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > denerwować
-
4 denerw|ować
impf Ⅰ vt to irritate, to annoy- hałas uliczny mnie denerwuje street noise gets on my nerves- babka denerwowała go swoją hipochondrią his grandmother’s hypochondria was getting on his nerves ⇒ zdenerwowaćⅡ denerwować się 1. (odczuwać niepokój) to be nervous (czymś a. z powodu czegoś about sth); (martwić się) to be anxious a. worried (czymś about sth)- denerwowała się (przed) wizytą teściów she was nervous about her in-laws’ forthcoming visit- denerwowała się, bo syn nie wrócił na czas she was anxious a. worried because her son hadn’t come home on time- nie denerwuj się don’t get upset; calm down (now)2. (złościć się) to be irritated a. annoyed (czymś by sth) ⇒ zdenerwować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > denerw|ować
-
5 zdenerw|ować
pf Ⅰ vt to irritate, to annoy, to upset- zdenerwowało go to zdarzenie the incident annoyed him- kłótnia go zdenerwowała the quarrel upset him ⇒ denerwowaćⅡ zdenerwować się to become nervous, to become irritated, to become upset, to become exasperated- zdenerwować się czymś to become irritated with a. upset about sth- zdenerwował się i zaczął krzyczeć he got all worked up and started shouting ⇒ denerwować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdenerw|ować
-
6 irytować iryt·ować
-uję, -ujesz; pf z-1. vt(= drażnić, denerwować) to irritate2.irytować się vrirytować się czymś (= denerwować się) — to get annoyed at sth
-
7 burzyć
(-ę, -ysz); vt(dom, mur) perf; z- lub wy- to demolish, to knock down; ( spokój) perf; z- to destroy; (włosy, wodę) perf; wz- to ruffle* * *ipf.1. (= niszczyć) demolish, destroy; ( budynek) tear down; ( plany) upset; ( spokój) shatter; burzyć stare magazyny demolish an old warehouse; bomba burząca wojsk. blockbuster.2. (= wichrzyć) stir up; ( włosy) ruffle; cała ta sprawa burzy we mnie krew the whole business gets my blood boiling.ipf.1. (= falować) surge, churn, billow; morze się burzy the sea is churning.2. (= denerwować się) seethe (with anger); burzyć się na myśl o czymś seethe with anger at the thought of sth.3. (= buntować się) rebel, revolt.4. (= fermentować) ferment; wino się burzy wine ferments.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > burzyć
-
8 męcz|yć
impf Ⅰ vt 1. (zadawać ból) to torture, to torment ⇒ zamęczyć 2. (wyczerpywać) to tire out- męczyć sobie wzrok to strain one’s eyes ⇒ zmęczyć3. (denerwować) to torment, to pester (kogoś czymś sb with sth)- nie męcz mnie swoim gadaniem stop pestering me with your chatter ⇒ zamęczyć4. (usilnie prosić) to pester (kogoś o coś sb with sth)- dziecko męczyło matkę o zabawkę the child pestered his mother to buy him a toy5. pot. (robić niechętnie) to toil (coś over sth)- męczyć gamy i pasaże na fortepianie to toil over the scales and arpeggios on the piano ⇒ zmęczyćⅡ męczyć się 1. (cierpieć) to suffer, to feel pain 2. (szybko tracić siły) to tire (out)- ojciec męczy się szybkim marszem the father tires when walking quickly ⇒ zmęczyć się3. (robić z trudem) to toil (nad a. z czymś over sth); to sweat- męczył się nad zadaniami z matematyki he sweated over the maths problems■ męczyć się jak potępieniec (cierpieć) to suffer like a condemned soul; (trudzić się) to sweat bloodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > męcz|yć
-
9 męczyć
(-ę, -ysz); vt* * *ipf.1. (= poddawać torturom) torture.2. (= gnębić, dręczyć) nag, torment.3. (= pozbawiać sił) tire (out), exhaust, fatigue.4. (= denerwować, nużyć) weary, annoy.ipf.1. ( cierpieć) suffer.2. (= tracić siły) lose one's strength, become exhausted, tire.3. (= trudzić się) drudge, work hard ( nad czymś at sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > męczyć
См. также в других словарях:
denerwować się – zdenerwować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić wewnętrzny spokój z powodu styczności z czymś, czego się boi, obawia, nie lubi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwować się brakiem pieniędzy, pracy. Denerwować się przed sprawdzianem, występem. Denerwować się z byle powodu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadenerwować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, nadenerwować sięwuję się, nadenerwować sięwuje się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} denerwować się czymś długo, wielokrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadenerwowała się chorobą dziecka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
unosić się — I – unieść się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: przemieszczać swe ciało do góry, wzwyż, podnosić je w górę z pozycji leżącej, siedzącej; dźwigać, podciągać, wspinać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozsierdzać się – rozsierdzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpadać w coraz większą złość, denerwować się coraz bardziej; irytować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozsierdzać się na wiadomość o czymś. Rozsierdził się jej rozrzutnością. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozluźniać się – rozluźnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbywać się uczucia nerwowego napięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozluźnij się, przestań się denerwować. Rozluźnił się trochę podczas pogawędki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem … Słownik języka polskiego
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… … Słownik języka polskiego
odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli … Słownik języka polskiego
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… … Słownik języka polskiego